Reisverslag december 2010

“Voedselpakketten voor de allerarmsten en een chocoladeletter uit Nederland”

Het is niet meer te tellen, zoveel transporten als we hebben gedaan. Ook nu weer hadden de vrijwilligers van Stichting Humaned zo’n zin in de reis naar Slavonski Brod in Kroatië. De reis kost ons privé altijd een aardige duit, maar wat we ervoor terug krijgen is onbetaalbaar!

Zaterdag 11 december zijn we vóór de dienst in de kerk naar de plaatselijke supermarkt gegaan en hebben we voedselpakketten samengesteld. De chef van de zaak herkende ons direct. Jullie komen uit Nederland en komen voor “De Drie Engelen”. We hebben een mooi voedselpakket samengesteld en de chef de opdracht gegeven pakketten te maken voor de allerarmsten. Om vier uur moesten de pakketten klaar staan. Wij hebben in de tussentijd genoten van een kinderdienst in de kerk. De kinderen hadden veel liedjes ingestudeerd. De kerk zat vol en de preek werd gedaan door een Bosnische vluchteling. Hij dankte God dat hij nooit haat had gevoeld naar de vijand toe. Na de dienst aten we met alle kerkgangers. De kinderen kregen een kerstpakket en dat bestond uit speelgoed wat wij van de zomer mee hadden genomen en uit een sinaasappel. De sfeer was erg fijn onder de parochianen. Wij zijn inmiddels een van hen geworden.

Na de dienst de voedselpakketten opgehaald bij de supermarkt. Dit was zo veel, dat we met de door ons geschonken ambulance tweemaal moesten rijden. De pakketten waren erg zwaar, waaronder 5 liter olie en 5 kilo meel om brood te bakken. Tsja, dan ben je snel aan een flink gewicht.

Zondag was er een kerkdienst met blinde mensen uit heel arme gezinnen. Na de dienst kregen zij een voedselpakket uitgereikt. Nog nooit was hen zoiets moois overkomen. Wij zijn genoodzaakt om elk bezoek weer een bepaalde doelgroep uit te zoeken naast onze vaste gezinnen. We zouden nog duizend gezinnen kunnen helpen met een voedselpakket. We zijn al zo dankbaar voor wat onze sponsor ons schenkt. Inmiddels hebben we geleerd dankbaar te zijn voor wat wij kunnen betekenen voor dit gebied in Kroatië. En we denken niet meer aan wat we niet kunnen doen voor de mensen die ook zo hard hulp nodig hebben. Want dat stemt ons verdrietig. Onze mogelijkheden hebben een grens en daarin moet je jezelf beschermen.

Zondagmiddag na de lunch bij de oudjes in de dorpen langs met een voedselpakket. Eén lieve oude dame slaapt op een bed van ons. Ze heeft ook een po-stoel op wieltjes. Dat is voor haar een rollator, rolstoel en toilet tegelijk. Zij spreekt naar God elke dag haar dankbaarheid uit dat wij Nederlanders zoveel betekenen voor haar.

‘s Maandags bezoeken we op uitnodiging de school met ruim honderd verstandelijk gehandicapte kinderen. Voor elk kind hebben we een chocoladeletter mee. De naam van het kind staat op de doos geschreven. De kinderen hebben voor ons liedjes, versjes en dansjes ingestudeerd. Trots voeren zij hun voorstelling op. Lieve kinderen met het Syndroom van Down zijn verkleed als engeltjes en dansen voor ons. Buiten op het schoolplein krijgen we een demonstratie te zien. Deze zomer hebben we voor de school een tandem meegebracht. De kinderen hebben erop leren fietsen. ‘Hoog niveau’ fietst voorop en ‘laag niveau’ zit achterop en geniet. Trots en blij laten de kinderen zien hoe gelukkig zij zijn met de tandem. Na de school hebben we nog een dagactiviteitencentrum bezocht. Voor dit centrum hadden we gipsmallen mee op speciaal verzoek van de directrice. De cliënten kunnen zo gipsfiguren maken en verkopen. Zo ziet U maar, we houden zelfs onze gehandicapte medemens in Kroatië aan het werk!

In de school troffen we de puzzels aan die we dit voorjaar van de school voor verstandelijk gehandicapte kinderen uit Zaandam hebben gekregen.

Dinsdagmorgen om 5.00 uur rijden we door de vrieskou weer richting vliegveld Zagreb. Zeer voldaan komen we thuis. Onze Kerst kan niet meer stuk. Wat hebben we een hoop mensen blij gemaakt. Dank aan onze sponsors.

Gerard Holtman
Walter van Abswoude
Arie en Harma Baak
Paul Versloot
Marina Molenaars