Reisverslag 1995 – hoe het begon

In 1995 of 1996 zat ik, Hans Uitdenbogerd -uit de omgeving van Rotterdam- een 4×4 tijdschrift te lezen. Er werd hulp gevraagd aan 4×4 rijders met een jeep om een forse zelf te leveren aanhanger vol met hulpgoederen naar Kroatië te brengen. Daar was de wederopbouw aarzelend weer op gang aan het komen na een aantal jaren van oorlog.

De hulpvrager was Kees Homans uit Brummen. Hij had een stichting opgericht nadat hij in Joegoslavië was geweest (net na de oorlog) om hulp te gaan geven. Kees had daar een mevrouw ontmoet die een tandarts en tandtechnisch buro had en hulp verspreidde over verschillende dorpen en locaties. Kees was gecharmeerd hiervan en ging in Nederland aan de slag.
Het eerste transport moest ik missen door de enorme berg reacties van het 4×4 blad, 12 auto’s gingen rijden en ik moest wachten op een volgend transport. Het was dus voorbereiden. Met Kees werd afgesproken dat ik voor de eerste hulp zou zorgen en het nodige materiaal zoeken om daar weg te geven. Zo wist ik nog niet wie mijn bijrijder zou worden. Die werd gevonden bij een huisartsenbezoek. De leuke assistente (altijd lente) liet zich overhalen en ging mee. Van het een kwam het ander en zij werd mijn partner op reis en in die tijd ook in het dagelijks leven.

Het eerste bezoek naar Kroatië ging naar de omgeving Varaždin ten noorden van Zagreb en er werd in verschillende dorpen en nederzettingen van Roma hulp gegeven. Kees was streng en we moesten allemaal aan strikte voorwaarden voldoen qua auto, papieren en vooral een bakkie. Iedereen had zijn vaste plek in het konvooi en je mocht die niet ruilen. Slapen tijdens het eerste konvooi was, onderin de kelder van een kerkje in Čakovec, een schitterend plaatsje. Uiteraard met één en al puin, maar dat was normaal. Bij het volgende konvooi werden andere plekken en mensen geholpen en sliepen we soms in een oud verlaten (en zeer kapot) schoolgebouwtje.

Na enkele reizen was er een keer een mevrouw mee, Mila Romkes-Ivanovic, oorspronkelijk vanuit Bosnië. Ze kwam uit een plaats die heette Bosanski Brod. Die plaats had een evenknie aan de andere kant van de rivier, nl. Slavonski Brod in Kroatië. Dus een echte grensplaats.
Mila had een bekende priester ontmoet die hulp gaf aan een ieder die het nodig had zonder te kijken naar etnische of religieuze komaf aan beide kanten van de rivier. Daar gingen we met haar spullen brengen die zij en wij hadden ingezameld.
Laat dit nu de stichting zijn waar Hans Uitdenbogerd daaraan in lengte van dagen hulp zou blijven brengen. In ieder geval de eerste aankomst was heel laat, door slecht weer, binnenwegen en pech aan twee auto’s. Het stroomde van de regen en we mochten in het toenmalige kleine huisje slapen waar later het Centrum zou verrijzen.

De contacten met Mila en haar Nederlandse man uit Westzaan namen toe en een vriendschap ontstond. Het kon niet uitblijven dat we meer gerichte hulp wilden geven dan die de stichting Homans kon geven, dus Humaned werd opgericht in het jaar 2000. Oprichters: Bob Romkes- secretaris, Paul Romeijn- penningmeester, Piet Joor- algemeen bestuurslid en Hans Uitdenbogerd als oprichtingsvoorzitter. Als snel werden we versterkt -bij de wisseling van de wacht van secretaris en penningmeesters- door het echtpaar Baak uit Krommenie. Ook Gerard Holtman werd jarenlang een trouwe helper en sjouwer; helaas moest hij om gezondheidsredenen afhaken.

Er werden vele reizen ondernomen met wisselende equipes en er werden steeds weer nieuwe 4×4 rijders gezocht. Walter van Abswoude werd ongeveer in het jaar 2000 gecharterd door middel van een „geel briefje” achter de ruitenwisser. (Dat werd altijd snel gelezen.) Erop een verzoek en een uitdaging om maar eens wat hulp te gaan geven in Kroatië. Walter deed dit en ontpopte zich als een rots in de branding in de ontwikkelingen van Humaned. Walter stond mede aan de wieg van diverse grote transporten met de vrachtwagen die hij zelf deed of liet doen door andere vrijwilligers.

In 2003 kwam Marina Molenaars bij de stichting. Zij is ‘de vliegende kiep’ van Humaned en al enkele jaren bestuurslid. Al vele jaren wist zij vrachtwagens vol kleding, schoenen, hoog-laagbedden, incontinentiemateriaal etc. te vullen voor de hulpbehoevenden in Kroatië.